رتبه ۱ آزمون وکالت ۹۸ در کانون وکلای دادگستری خوزستان
پایگاه خبری اختبار- لیلا بصیری‌منش فارغ‌التحصیل رشته حقوق دانشگاه آزاد دزفول و حائز رتبه ۱ آزمون وکالت ۹۸ کانون وکلای دادگستری خوزستان با تراز ۱۰۸۰۴ است.
خانم بصیری‌منش در نوجوانی و پس از پایان دوران راهنمایی تحصیل را رها و ازدواج کرده اما در سال ۱۳۹۲ با اراده‌ای مثال‌زدنی در مقطع دبیرستان به ادامه تحصیل پرداخته و پس از ۶ سال، به رتبه ۱ آزمون وکالت دست یافته است.
لیست تمامی مصاحبه‌های آزمون وکالت ۹۸
او در نوجوانی مادر شده دو فرزند ۱۶ و ۲۴ ساله دارد.
شرح کامل گفت‌وگوی او با اختبار را در ادامه بخوانید.
لیلا بصیری‌منش هستم که در سال ۹۸ موفق به کسب رتبه یک آزمون وکالت در کانون خوزستان شدم.
من پیش از این آزمون خانه‌دار بودم، چون در سن کم ازدواج کرده و بچه‌دار شده بودم و از تحصیل فاصله گرفته بودم.
درسال ۱۳۹۲ و با وجود آنکه مادر دو فرزند دختر و پسر بودم مجدداً شروع به تحصیل کردم. مقطع دبیرستان را در دبیرستان بزرگسالان به صورت سالی واحدی ظرف دو سال گذراندم و با معدل ۱۹ دیپلم گرفتم.
با وجود دو بچه و فاصله زیادی که از درس و تحصیل پیدا کرده بودم، درسال ۹۴ وارد دانشگاه آزاد دزفول شدم و ظرف۶ ترم با معدل ۱۹.۳۱ مدرک کارشناسی حقوق را اخذ کردم.
ناگفته نماند من طی دوره دانشجویی به جزوه‌های درسی اکتفا نمی‌کردم و برای هر درس کتاب‌هاب مرجع را مطالعه می‌کردم. شاگرد اول ورودی خودمان بودم و با تقویت پایه علمی‌ام، کار خودم برای آزمون وکالت را آسان‌تر کردم.
ازهمان ابتدا در کانال‌های تلگرامی به دنبال مطالب آزمونی بودم. مرتب به فایل‌های صوتی آموزشی دکتر شهبازی گوش می‌دادم و حتی موقع انجام کارهای منزل و خانه‌تکانی و… و یکی دو ساعت قبل از خواب فایل صوتی درسی گوش می‌دادم. در شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام هم به دنبال صفحات و نکات حقوقی بودم.
این آزمون را آنقدر برای خودم بزرگ کرده بودم که هرچقدر می‌خواندم و یاد می‌گرفتم حس می‌کردم برای قبولی کافی نیست.
در خرداد ۹۷ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم و از روز بعد از آخرین امتحانم شروع کردم به مطالعه برای آزمون وکالت سال۹۷.
چهارماه و نیم روزی ۹ ساعت درس خواندم اما متاسفانه به خاطر استرس شدید تمرکزم را در جلسه آزمون از دست دادم و بار تبه ۲۱۹ از قبولی باز ماندم.
فردای روز ازمون چون می‌دانستم قبول نخواهم شد شروع کردم به مطالعه برای آزمون ۹۸. در همین زمان در آزمون کارشناسی‌ارشد در گرایش حقوق خصوصی دانشگاه پیام‌نور مرکز پرند تهران پذیرفته شدم و شروع به تحصیل کردم اما در واقع هدف اصلی من وکالت بود.
می‌توانم بگویم که من از ۱۰ آذر ۹۷ روزی ۹ ساعت بدون تعطیلی درس خواندم. با وجود مشغله‌های زندگی و مسئولیت‌های دو فرزند راه بسیار سختی را طی کردم اما حمایت‌ها وکمک‌های همسرم واقعاً ارزشمند بود ویاری ام کرد. در این یک‌سال مسافرت و هر نوع تفریحی را کنار گذاشتم، رفت‌وآمد با فامیل و مشغولیت‌های دیگر را نیز بسیار محدود کردم.
هرروز از ساعت ۵ ونیم صبح بیدارمی‌شدم و بعد از نماز تا ساعت ۱۰ ونیم صبح درس می‌خواندم. از ۱۰ و نیم تا ۱۴ به کارهای منزل و آشپزی و… می‌رسیدم و مجدداً از ساعت ۱۶ تا ۲۱ مطالعه می‌کردم.
در تمام این مدت استرس همراهم بود اما در خواندن سماجت داشتم. بدون استفاده از هیچ کلاس ومشاوری پیش می‌رفتم و به خودم می‌گفتم که نباید از حق فرزندانم بزنم و برای قبولی خودم هزینه کنم و تکیه‌ام بر توان خودم بودم.
البته برای آشنایی با مدیریت جلسه آزمون و کنترل اضطرابم در آزمون‌های ۱۱ مرحله‌ای چتردانش دزفول شرکت کردم.
راهی که طی کردم خستگی زیادی داشت، در دو ماه پایانی گاهی از شدت اضطراب گریه می‌کردم اما باز به خود امیدواری می‌دادم که خداوند هیچ تلاشی را بدون نتیجه نخواهد گذاشت.
درباره منابع مطالعاتی‌ام باید بگویم که چون پایه قوی‌ای داشتم، منابعم نسبتاً مختصربود وبرای همین توانستم طی یک سال چند بار منابعم را مرور کنم.
در درس حقوق مدنی کتاب دکتر فرهاد بیات و مجموعه تست دکتر مجید قربانی، در آیین دادرسی مدنی کتاب قانون‌یار و مجموعه تست فرشید فرحناکیان را مطالعه کردم.
در آیین دادرسی کیفری تکیه‌ام بر متن قانون و مجموعه تست ساولانی بود. برای اصول فقه کتاب محمدرضا شب‌خیز وتست سمیرا محمدی و در حقوق تجارت کتاب مختصر دکتر توکلی و تست قربانی را مطالعه کردم.
منبعم برای درس حقوق جزا کتاب و مجموعه تست احمد غفوری بود اما چون در این درس نمره بالایی نداشتم نظری درباره آن نمی‌دهم.
ناگفته نماند من بالغ بر ۴۰ نمونه سؤال آزمونی سال‌های قبل مؤسسات مختلف را پرینت گرفته بودم و هفته‌ای دو تا سه نمونه سؤال را جواب می‌دادم و در ماه آخرمجدداً همه را مرور کردم.
به داوطلبان آزمون‌های حقوقی توصیه می‌کنم که هیچ کس را رقیب خودشان ندانند بلکه خودشان را رقیب اصلی خود در نظر بگیرند و به چالش بکشند. به دانسته‌ها وتلاش‌هایشان تکیه کنند و فکر نکنند که تنها راه موفقیت، رفتن به مؤسسات و صرف هزینه‌های گزاف است. برای موفقیت لازم نیست حتماً از دانشگاه‌های مطرح فارغ‌التحصیل شده باشند و با تلاش و ممارست می‌توانند نتیجه بگیرند.
