دکتر حسن روحانی، دارای درجه دکتری حقوق اساسی و عضو کانون وکلای مرکز

دکتر حسن روحانی دارای درجه ی دکتری حقوق اساسی از دانشگاه کلدونیان گلاسگو،
در سال ۱۳۸۶ مفتخر به دریافت پروانه ی وکالت از کانون وکلای دادگستری مرکز شده اند

دکتر حسن روحانی
دکتر حسن روحانی، دارای درجه دکتری حقوق و عضو کانون وکلای دادگستری

 

آقای دکتر حسن روحانی نامزد یازدهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری هستند

روز گذشته آقای خاتمی ریاست جمهور پیشین رسما اعلام فرمودند به آقای حسن روحانی رای خواهند داد

 ” به حکم وظیفه سنگینی که نسبت به کشور و سرنوشت ملت شریف دارم

رأی خود را به برادر گرامی جناب آقای دکتر روحانی خواهم داد ”  سید محمد خاتمی

 

دست خط خاتمی
دست خط سید محمد خاتمی مبنی بر اعلام رسمی رای ایشان به آقای حسن روحانی

متن بخشی از دست خط سید محمد  خاتمی: (متن کامل را می توانید اینجا بخوانید)

” اینجانب با سپاس فراوان از برادر عزیزم جناب آقای دکتر عارف که بحمدالله موقعیت معنوی بالایی را نصیب خود کرده است و پیروز عرصه اخلاق و ادب و خیرخواهی و اصلاح طلبی است؛ به حکم وظیفه سنگینی که نسبت به کشور و سرنوشت ملت شریف دارم رأی خود را به برادر گرامی جناب آقای دکتر روحانی خواهم داد و از همگان به ویژه اصلاح طلبان و تحول خواهان و خواستاران عزت و سربلندی میهن و وفاداران به آرمانهای بلند و مطالبات روشن ملت می خواهم که با هوشیاری وظیفه مهم خود را در این انتخابات به جا آورند و حضور جناب آقای دکتر روحانی را فرصتی مناسب برای رسیدن به خواست ها و مطالبات خود بدانند “

حسن روحانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حسن روحانی (متولد ۲۱ آبان ۱۳۲۷ در شهرستان سرخه) با نام قبلی حسن فریدون سیاست‌مدار و مجتهد شیعه ایرانی است. وی نماینده مجلس خبرگان رهبری از سال ۱۳۷۸،[۲] عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال ۱۳۷۰،[۳] عضو شورای عالی امنیت ملی از سال ۱۳۶۸[۴] و رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک از سال ۱۳۷۱ است.[۵]

روحانی، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در دوره چهارم و دوره پنجم و دبیر شورای عالی امنیت ملی از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴ بوده است.[۵] او در این سمت، رئیس تیم هسته‌ای و مذاکره‌کننده ارشد ایران با سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و بریتانیا در مورد برنامه هسته‌ای ایران بود.[۶]:۱۳۸

در ۲۲ فروردین ۹۲، حسن روحانی با شعار «دولت تدبیر و امید» برای انتخابات ریاست جمهوری رسماً اعلام کاندیداتوری کرد.[۷][۸] وی در ۱۷ اردیبهشت، با حضور در ستاد انتخابات وزارت کشور، نام خود را برای رقابت ۲۴ خرداد ثبت کرد.[۹][۱۰]

زندگی و تحصیلات

حسن روحانی در سال ۱۳۲۷ در شهرستان سرخه در استان سمنان به دنیا آمد. وی تحصیلات دروس ابتدایی را در سرخه و تحصیلات دروس دینی را از سال ۱۳۳۹، ابتدا در حوزه علمیه صادقیه (سمنان) آغاز نمود[۱۱]:۵۵ و سپس در سال ۱۳۴۰ وارد حوزه علمیه قم شد[۱۱]:۷۶ و از دروس و مباحث اساتیدی چون سید محمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری، سید محمدرضا گلپایگانی، سلطانی، محمد فاضل لنکرانی و شیخ محمد شاه‌آبادی بهره برد.[۱۱]:۸۱ او همزمان در سال ۱۳۴۸ به دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۱ دانشنامه لیسانس خود را در مقطع کارشناسی در رشته حقوق قضایی اخذ کرد.[۱۱]:۳۰۹-۳۱۲

روحانی با ادامه تحصیل در بریتانیا، مدرک کارشناسی ارشد (M.Phil) در رشته حقوق عمومی و دانشنامه دکتری (Ph.D) در رشته حقوق اساسی را از دانشگاه کلدونیان گلاسگو دریافت کرد.[۵][۱۲]

حسن روحانی دارای مرتبه علمی استاد پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک می‌باشد.[۵] وی با کسب پروانه وکالت از کانون وکلای دادگستری مرکز در سال ۱۳۸۶، وکیل پایه یک دادگستری شد.[۱۳][۱۴]

او دارای ۳ پسر و ۲ دختر است گرچه یکی از پسران وی فوت کرده است. یکی از دختران وی در اتریش زندگی می‌کند. همسر وی خانه‌دار است.[۱۵]

رد شائبه در مدرک دکتری حسن روحانی

در ۵ و ۸ بهمن ۱۳۹۱، سایت ایران الکشن واچ در خصوص مدرک دکتری حسن روحانی شائبه‌ای را مطرح کرده[۱۶][۱۷] که براساس استعلام از دانشگاه گلاسگو می‌باشد، در حالی که روحانی با نام خانوادگی قبلی خود “فریدون” در دانشگاه کلدونیان گلاسکو تحصیل کرده که دانشگاه دیگری است.[۱۲] در وب سایت هرالد اسکاتلند، در اخبار آرشیوی، نام حسن روحانی با فامیلی قبلی‌اش (حسن فریدون Hassan Feridon) در لیست دوره‌ای دانش‌آموختگان دانشگاه کلدونیان گلاسگو دیده می‌شود.[۱۸] پایان‌نامه کارشناسی و دکتری او نیز با همین نام، به ترتیب در تاریخ ۱۹۹۵ و ۱۹۹۸ در کتابخانه دانشگاه ثبت شده است.[۱۹]

ایران الکشن واچ با پی‌بردن به اشتباه خود، ضمن انتشار اصلاحیه‌ای در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۲، مدعی شده که تحقیق و بررسی آنها موجب شده تا بیوگرافی رسمی حسن روحانی تصحیح شود.[۲۰]

پیش از انقلاب

پاریس، نوفل لو شاتو، ۱۳۵۷[۱۱]

حسن روحانی در آغاز جوانی، فعالیت سیاسی خود را با پیروی از آیت‌الله خمینی آغاز کرد. وی از سال ۱۳۴۴، سفرهای تبلیغی و سخنرانی علیه حکومت وقت را در شهرهای مختلف ایران آغاز نمود و در همان اولین سفر، توسط مأموران حکومتی بازداشت شد.[۱۱]:۲۳۲ وی در طول سال‌های مبارزه بارها دستگیر و ممنوع‌المنبر شد.[۱۲]

روحانی در آبان ۱۳۵۶، در مراسم بزرگداشت مصطفی خمینی در مسجد ارک تهران، برای نخستین بار لقب «امام» را برای آیت‌الله خمینی (رهبر در تبعید نهضت اسلامی) بکار برد.[۲۱][۲۲][۱۱]:۳۷۵ با تحت تعقیب قرار گرفتن توسط ساواک، به توصیهٔ آیت‌الله بهشتی و مرتضی مطهری از کشور خارج شد[۱۱]:۳۸۵ و مدتی به سخنرانی و تبلیغ برای دانشجویان خارج از کشور پرداخت و پس از ورود خمینی به پاریس، به او پیوست.[۱۱]:۴۱۰

پس از انقلاب

علی جنتی، حسین غفاری و حسن روحانی، اعضای شورای سرپرستی صدا و سیما، بهمن ۱۳۵۹[۲۳]

با پیروزی انقلاب، حسن روحانی در اولین اقدام در سال ۱۳۵۸، به ساماندهی ارتش آشفته و پادگان‌های از هم پاشیده پرداخت.[۱۱]:۵۱۵ وی در سال ۱۳۵۹ به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و در پنج دوره قانونگذاری به مدت بیست سال (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹) فعالیت نمود. او نایب رئیس اول مجلس (در دوره‌های چهارم و پنجم) و رئیس کمیسیون‌های دفاع (دوره‌های اول و دوم) و سیاست خارجی (دوره‌های چهارم و پنجم) بود. عضویت و ریاست شورای سرپرستی سازمان صدا و سیما از سال ۱۳۵۹ تا سال ۱۳۶۲ نیز از دیگر مسئولیت‌های وی در دوران پس از انقلاب بوده است.[۵][۱۲]

در دوران جنگ ایران و عراق، روحانی مسئولیت‏های متعددی، از جمله عضویت در شورای عالی دفاع (از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷)، عضویت در شورای عالی پشتیبانی جنگ و رئیس کمیسیون اجرائی آن (از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)، معاونت فرماندهی جنگ (از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۴)، ریاست ستاد قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶) و فرماندهی پدافند هوایی کل کشور (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۰) را برعهده داشت. روحانی بین سال‌های ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ به معاونت جانشین فرماندهی کل قوا منصوب شد.[۵][۱۲]

فرمان آغاز عملیات کربلای ۵[۲۴]:۷۵۵

بعد از پایان جنگ، حسن روحانی به همراه تعدادی از فرماندهان سپاه و ارتش، نشان درجه دو فتح[۲۵] و در مراسم دیگری در سالروز آزادسازی خرمشهر، به همراه جمعی دیگر از فرماندهان و مسؤولان پشتیبانی جنگ، نشان درجه یک نصر را از آیت‌الله خامنه‌ای فرمانده کل قوا، دریافت کرد.[۲۶]

روحانی پس از بازنگری قانون ‏اساسی جمهوری اسلامی ایران و تشکیل نهاد شورای عالی امنیت ملی، سمت نمایندگی آیت‌الله خامنه‌ای را در این شورا تاکنون در اختیار داشته[۴] و به مدت ۱۶ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴) در دوره‌های ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی دبیر شورای عالی امنیت ملی بوده است.[۲۷][۲۸] وی همچنین به مدت ۱۳ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ و از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴) مشاور امنیت ملی رئیس جمهور وقت بوده است.[۵][۱۲]

بازدید روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی از زلزله‌زدگان بم در بیمارستان صحرایی ایالات متحده. بم، دیماه ۱۳۸۲

روحانی از سال ۱۳۷۰ به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب[۳] و تاکنون در این سمت فعالیت دارد.[۲۹] وی ریاست کمیسیون سیاسی-امنیتی-دفاعی این مجمع را نیز برعهده دارد.[۵][۱۲]

روحانی در انتخابات میان‏دوره‏ای سومین دوره مجلس خبرگان رهبری در ۲۹ بهمن ۱۳۷۸، از حوزه انتخابیه استان سمنان به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد. در سال ۱۳۸۵ نیز به عنوان نماینده استان تهران به عضویت دوره چهارم این مجلس برگزیده شد.[۲] سمت‌های وی در مجلس خبرگان، ریاست کمیسیون سیاسی-اجتماعی این مجلس (از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ و از ۱۳۹۲ تاکنون)[۳۰] و عضویت هیأت رئیسه و ریاست دفتر دبیرخانه این مجلس در تهران (از ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷) بوده است.[۵][۱۲]

حسن روحانی در کنار مسئولیت‌های اجرایی، به فعالیت‌های علمی نیز پرداخته است. وی از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۸، عضو هیأت امنای دانشگاه‌های تهران و منطقه شمال بوده و از سال ۱۳۷۱، ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک را برعهده دارد. وی با مرتبه علمی استاد پژوهشی، دارای کتب و مقالاتی به زبان‌های فارسی، انگلیسی و عربی است. سه فصلنامه علمی-پژوهشی به زبان‌های فارسی و انگلیسی (فصلنامه راهبرد، فصلنامه بین‌المللی روابط خارجی و فصلنامه Iranian Review of Foreign Affairs) با مدیر مسئولی وی منتشر می‌شود.[۵][۱۲]

پرونده هسته‌ای

حسن روحانی به مدت ۱۶ سال مسئولیت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی را بر عهده داشت؛ سمتی که در دولت هاشمی به او رسید و در دولت خاتمی نیز ادامه یافت؛[۲۷][۲۸] اما دوران تصدی وی در پرونده هسته‌ای تنها ۶۷۸ روز (از ۱۳۸۲/۷/۱۴ تا ۱۳۸۴/۵/۲۴) بود. این دوران پس از طرح موضوع هسته‌ای ایران در سطح بین‌المللی و صدور قطعنامه شدیداللحن آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آغاز گردید. شورای حکام آژانس، نخست در خرداد ۱۳۸۲ طی یک بیانیه و سپس در شهریور همان سال طی قطعنامه‌ای به پرونده هسته‌ای ایران پرداخته و تلاش کرد تا تعهدات سختی را بر دوش ایران قرار دهد. در این هنگام که مقارن با پیروزی آمریکا در عراق و تشدید فضای جنگ در منطقه بود، جامعه بین‌المللی دچار التهاب و تنش بی‌سابقه‌ای بود و نسبت به روند پیشرفت‌های هسته‌ای ایران نیز حساسیت خاصی به وجود آمده بود.[۶]:۱۲۰-۱۲۶

اولین مذاکره هسته‌ای با سه کشور اروپایی، تهران (سعدآباد)، ۲۹ مهر ۱۳۸۲

با تشدید تنش‌ها و باتوجه به اختلافات موجود میان وزارت امور خارجه و سازمان انرژی اتمی، با پیشنهاد کمال خرازی وزیر امور خارجه و موافقت رئیس جمهور و همچنین سایر اعضای جلسه سران نظام، تصمیم گرفته می‌شود تا با تشکیل یک هسته قوی کارآمد سیاسی-فنی-حقوقی، مسئولیت مذاکرات برعهده حسن روحانی گذاشته شود تا با اختیارات ویژه، برنامه جامعی برای ادامه کار تهیه کند و هماهنگی لازم بین ارگان‌های ذی‌ربط را برقرار نماید. بدین ترتیب با حکم سید محمد خاتمی و تأیید سید علی خامنه‌ای، حسن روحانی در تاریخ ۱۳۸۲/۷/۱۴ مسئول پرونده هسته‌ای می‌شود[۶]:۱۳۸-۱۴۰ و از آن تاریخ، این پرونده بطور کامل به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی محول می‌گردد. متعاقباً مذاکرات ایران با سه کشور اروپایی از تهران (سعدآباد) شروع و در ماه‌های بعد در بروکسل، ژنو و پاریس ادامه می‌یابد.

روحانی و تیم او که متشکل از دیپلمات‌هایی بودند که ولایتی و خرازی آنان را به عنوان بهترین‌های وزارت امور خارجه معرفی کرده بودند،[۶]:۱۴۱،۱۰۹ به دلیل شرایط سیاسی-امنیتی و تبلیغاتی که علیه ایران بود، تاکتیک خود را بر گفت‌وگو و اعتمادسازی استوار کردند. بدین صورت که در گام اول از گسترده‌شدن اتهامات و مجموعه مسائلی که علیه ایران مطرح می‌شد، ممانعت کردند تا از ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل جلوگیری شود. از این رو در مسیر اعتمادسازی، در چند مقطع، برخی فعالیت‌های هسته‌ای ایران بصورت داوطلبانه تعلیق شد.

اگرچه همزمان با اعتمادسازی، تثبیت حقوق ایران، کاستن فشارهای بین‌المللی، ایجاد شکاف در غربی‌ها و دور شدن از ارجاع پرونده به شورای امنیت،[۳۱][۳۲][۳۳] ایران توانست چرخه سوخت خود را تکمیل کرده و پیشرفت‌های قابل توجهی بکند[۶]:۶۶۰-۶۶۷ ولی بعداً به تصمیمات دوران مسئولیت روحانی انتقادات فراوانی مطرح شد.[۳۴][۳۵][۳۶]

بعد از روی کار آمدن دولت احمدی‌نژاد، حسن روحانی در تاریخ ۱۳۸۴/۵/۲۴ از سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی، بعد از ۱۶ سال کناره‌گیری کرد[۳۷][۳۸][۶]:۶۰۱،۵۹۴ و علی لاریجانی به عنوان دبیر جدید منصوب شد[۳۹][۴۰] و مسئولیت پرونده هسته‌ای را برعهده گرفت. او نیز با سیاست‌های دولت جدید کنار نیامد و در تاریخ ۱۳۸۶/۷/۲۸ استعفا داد و سعید جلیلی جایگزین وی شد.[۴۱]

خاطرات هسته‌ای

نوشتار اصلی: امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای

کتاب امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای که شرح عملکرد و نیز خاطرات دوران تصدی حسن روحانی به عنوان مسئول پرونده هسته‌ای ایران و در مقام دبیری شورای عالی امنیت ملی است، چگونگی تصمیم‌گیری در ساختار سیاسی ایران، نقش نهادهای عالی‌رتبه در پرونده هسته‌ای و تمام مراحل مذاکرات با اروپایی‌ها را با ذکر مستندات روایت می‌کند. این خاطرات، جزئیات خواندنی و مهمی را شامل می‌شود که قضاوت درباره عملکرد این گروه و تصمیم‌هایی که مقامات و رهبران بلندپایه ایران طی آن گرفته‌اند را ممکن می‌سازد.[۴۲]

انتشار این کتاب در دورانی که روحانی و تیم وی به «وادادگی در برابر کشورهای غربی» متهم می‌شوند و درحالیکه شاهد تشدید دامنه تحریم‌ها و مشکلات سیاسی-اقتصادی ناشی از رویکرد اتمی و تصمیمات جانشینان او هستیم، نوعی پاسخ به تاریخ و حضور در برابر هیأت منصفه افکار عمومی است.[۴۲]

کتاب امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای، در دوازده فصل و هفت پیوست در ۱۲۰۹ صفحه نگارش شده و اولین کتاب جامع در موضوع انرژی هسته‌ای ایران است که تا به حال منتشر شده و در زمره کتب تاریخ شفاهی ایران قرار می‌گیرد.

استقبال از این کتاب منجر به چاپ مکرر آن در مدت کوتاهی شده و در زمستان ۱۳۹۱ برای بار پنچم تجدید چاپ شده است.[۴۳][۴۴] گزیده‌ای از این کتاب نیز تحت عنوان «روایت تدبیر و امید» همراه با تصاویری از مذاکرات در ۵۵۲ صفحه، در اسفند ۱۳۹۱ منتشر شده است.

شیخ دیپلمات

گرچه حسن روحانی به عنوان رئیس شورای سرپرستی سازمان صدا و سیما، رئیس کمیسیون‌های دفاع و سیاست خارجی مجلس و پس از آن با مقام نایب رئیسی مجلس و دبیری شورای عالی امنیت ملی، در نقش یک دیپلمات، ظاهر شده بود و دیدارها و مذاکرات متعددی را با مقامات کشورهای خارجی تجربه کرده بود ولی ریاست و حضور او در مذاکرات هسته‌ای بود که عنوان “شیخ دیپلمات” را برایش به ارمغان آورد.

این عنوان برای اولین بار در آبان ۱۳۸۲ در تیتر صفحه اول روزنامه نوپای شرق نقش بست[۴۵][۴۶][۴۷] و بعد از آن بارها در رسانه‌های داخلی و خارجی فارسی‌زبان تکرار شد و به نظر برای همیشه برای او ماندگار شد. روحانی تنها شیخ عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران تا به امروز بوده است.

نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری

نوشتار اصلی: انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۹۲)
نوشتار اصلی: حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۹۲)

حسن روحانی، در روز ۲۲ فروردین ۹۲، با شعار «دولت تدبیر و امید» در میان هوادارانش رسماً اعلام کاندیداتوری کرد.[۷][۸] در این همایش که با حضور جمعی از حامیان و مسؤولین برگزار شد، یاسر و فاطمه، فرزندان هاشمی رفسنجانی نیز حضور داشتند.

روحانی که پیشتر اعلام کرده بود مستقل می‌آید،[۴۸] در همایش اعلام کاندیداتوری خود گفت: رئیس جمهوری باید مسئولیت را به عهده بگیرد که ملی باشد نه حزبی.[۷][۴۹] وی تدوین «منشور حقوق شهروندی» را از جمله اولویت‌های خود در صورت انتخاب برای ریاست جمهوری عنوان کرد و گفت: دولت من، دولت تدبیر و امید است و گفتمان آن، “نجات اقتصاد، احیای اخلاق و تعامل با جهان” است.[۵۰][۴۹]

در ۳۱ اردیبهشت ۹۲، حسن روحانی به همراه ۷ نامزد دیگر برای انتخابات ریاست جمهوری تأیید صلاحیت شدند.[۵۱] در ۷ خرداد ۹۲، پس از آنکه حسن روحانی در برنامه زنده تلویزیونی، کلیدی را به عنوان “کلید تدبیر” به مردم نشان داد، ستاد انتخاباتی وی اعلام کرد که “کلید” نماد ستاد انتخاباتی اوست.[۵۲] حسن روحانی در روز یازدهم خرداد ۱۳۹۲ در حسینیه جماران، در میان خیل هوادارانش که شعار “درود بر خاتمی، سلام بر روحانی”، “درود بر هاشمی، سلام بر روحانی”، “صلی علی‌محمد بوی بهشتی آمد” و “سران در حصر ما آزاد باید گردند” حضور یافت و در سخنانی اظهار داشت که افتخار مربوط به فناوری هسته‌ای از آن دولت اصلاحات و دولت سازندگی است و عده‌ای تازه به دوران رسیده بر سفره آماده نشسته‌اند. روحانی در پایان اعلام کرد که “یک کلمه به صورت مبهم بگویم: امسال یعنی سال ۱۳۹۲، سال ۱۳۸۸ نخواهد شد، شما را از صندوق رأی دور نکنند.”[۵۳] پس از سخنرانی و به دنبال برخی شعارها در حمایت از حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی و آیت الله علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی، سه تن از اعضای ستاد روحانی دستگیر شدند. کمی بعد ستاد حسن روحانی و محمدرضا عارف در بیانیه‌هایی جداگانه این عمل نیروی انتظامی را محکوم کرده و خواهان آزادی جوانان دستگیر شده، گشتند.[۵۴] در اولین مستند تبلیغاتی حسن روحانی، پس از چهار سال حجت الاسلام والمسلمین سید محمد خاتمی در رسانه ملی دیده شد. در این مستند که بخش‌هایی از آن به حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی، حجت الاسلام سید محمد خاتمی و حجت الاسلام محمدی گلپایگانی در متینگ تبلیغاتی حسن روحانی اختصاص داشت، سید محمد خاتمی و هاشمی رفسنجانی به حمایت از عملکرد وی در شورای عالی امنیت ملی و در رابطه با مذاکرات هسته‌ای پرداختند.[۵۵] در سومین مناظره انتخاباتی ۱۳۹۲، محمدباقر قالیباف، اظهار داشت که روحانی زمانی که شورای عالی امنیت ملی بوده است، به دانشجویان برای برگزاری یادبود کوی دانشگاه مجوز نداده است. اما روحانی در جواب گفت: شما گفتید این‌ها را بیاوریم و بعد گاز انبری کار را تمام کرده و دستگیرشان کنیم که من مخالف بودم.[۵۶] بر اساس نظرسنجی‌ها روحانی پیروز دور دوم و سوم مناظرات بود.

در روز هجدهم خرداد ۱۳۹۲ میتینگ انتخاباتی حسن روحانی با حضور بیش از پنجاه هزار نفر در داخل و اطراف ورزشگاه شهید شیرودی با مجری گری رضا رشید پور برگزار شد. ستاد وی به پوشش ناکافی این رخداد در صدا و سیما اعتراض کرد.[۵۷] در روز نوزدهم خرداد ۱۳۹۲ یک خبرگزاری و یک سایت اصولگرا، خبری مبنی بر احتمال بررسی مجدد صلاحیت حسن روحانی و احتمال رد صلاحیت وی در جلسه بیستم خرداد شورای نگهبان منتشر کردند. که روز بعد عباسعلی کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان این خبر را تکذیب کرد. حسن روحانی در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسیده بود آیا احتمال رد صلاحیت وی توسط شورای نگهبان وجود دارد، پاسخی نداد و فقط لبخند زد.[۵۸][۵۹][۶۰][۶۱] در نیمه شب بیستم خرداد ۱۳۹۲، محمدرضا عارف، دیگر کاندیدای اصلاح طلبان به نفع حسن روحانی از ادامه رقابت‌ها انصراف داد و آیت الله هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی، سید حسن خمینی و علی‌اکبر ناطق نوری طی صدور اطلاعیه تحت عنوان جبهه اعتدال گرایان، از کاندیداتوری حسن روحانی رسماً حمایت کردند.[۶۲] ساعتی بعد دختر آیت الله خمینی ، زهرا مصطفوی نیز که پیش از این در نامه ای به سید علی خامنه ای درخواست تجدید نظر در رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی کرده بود ، طی بیانیه ای از سوی جمعیت زنان جمهوری اسلامی ایران ، رسماً از کاندیداتوری حسن روحانی حمایت کرد.[۶۳]

آثار

از آثار منتشرشده حسن روحانی می‌توان به کتب زیر اشاره کرد:[۵]

  • امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای (۱۳۹۰)[۶۴][۶۵]
  • امنیت ملی و نظام اقتصادی ایران (۱۳۸۹)[۶۶][۶۷]
  • اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد اول: مبانی نظری (۱۳۸۸)
  • اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد دوم: سیاست خارجی (۱۳۸۸)
  • اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد سوم: مسائل فرهنگی و اجتماعی (۱۳۸۸)
  • خاطرات دکتر حسن روحانی؛ جلد اول: انقلاب اسلامی (۱۳۸۷)[۶۸][۶۹]
  • روایت تدبیر و امید (۱۳۹۱)
  • مقدمه‌ای بر تاریخ امامان شیعه (۱۳۹۱)
  • سن اهلیت و مسئولیت قانونی (۱۳۹۱)
  • آشنایی با کشورهای اسلامی (۱۳۸۷)
  • انقلاب اسلامی؛ ریشه‌ها و چالش‌ها (۱۳۷۶)
  • مبانی تفکر سیاسی امام خمینی (ره) (۱۳۷۸)
  • نقش حوزه‌های علمیه در تحولات اخلاقی و سیاسی جامعه (۱۳۹۰)
  • امنیت ملی و سیاست خارجی (آماده چاپ)
  • امنیت ملی و محیط زیست (آماده چاپ)
  • خاطرات دکتر حسن روحانی؛ جلد دوم: دفاع مقدس (آماده چاپ)
  • (The Islamic Legislative Power (1994
  • (The Flexibility of Shariah; Islamic Law (1996
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا