پرسش حقوقی درباره شکایت بابت سوختگی ناشی از لیزر موهای زائد

سلام خسته نباشید

من حدود یک ماه پیش رفتم لیزر موهای زائد بدنم، که من ۸ جلسه هست که انجام می‌دم و پیش یک اپراتور که ایشون در یک مرکز زیبایی که زیر نظر دکتر هم بود می‌رفتم.

این جلسه آخر که رفتم گفتن چون خوب جواب گرفتی درجه رو می‌برم بالاتر و بعد که کار رو شروع کردن من خیلی سوزش غیر‌قابل تحملی داشتم که بهشون گفتم و گفتن که طبیعیه تحمل کن اشکال نداره.

و من خب فکرشو نمیکردم که اینجوری بشه گفتم حتما علمش رو دارن بعد که کار لیزر من تموم شد خودشون سوختگی ها رو دیدن و متوجه شدن چقدر درجه بالا بوده و گفتن که پماد زینک استفاده کن و ازشون پرسیدم رد سوختگی ها نمونه یک وقت که گفتن نه نگران نباش میره

چند روزی گذشت و من دیدم داره بد تر میشه براشون عکس فرستادم و گفتن بدنم خیلی سوخته و بعد اون خیلی با من تماس داشتن و راهنماییم میکرذن که پماد زینک و آلفا و ترمیم‌کننده استفاده کنم

منم رعایت می‌کردم تا اینکه دو هفته گذشت و دیدم هیچ تغییری نکرده حتی جای سوختگی‌ها زخم شده بود.

۲۶ نقطه از بدنم سوخته، مثل آرنج، ساعد، زانو، پشت دست، شکم و پهلوها و اطراف سینه که عکس هم از روز دوم که سوختگی‌ها خیلی مشخص بود گرفتم هم حدود دو هفته بعد عکس گرفتم برای شکایت و پرینت گرفتم و هنوز که تقریبا یک ماه می‌گذره رد بیشتر سوختگی‌ها مونده.

حتی پیام ها و پیگیری‌های ایشون رو هم دارم که بهم پیام دادن و بهشون گفتم که بدنم سوخته، تقریبا دو هفته از این سوختگی‌ها هم گذشته بود که با نظام پزشکی صحبت کردم و فرمی بهم دادن که پر کنم و گفتن عکس‌ها رو پرینت بگیر و برامون بیار که من هنوز تحویل ندادم.

و الان می‌خوام بدونم کجا و به کی باید شکایت کنم؟

اصلا شکایت پیش نظام پزشکی درست هست یا نه؟

این عکس‌ها به دردم می‌خوره یا نه؟

روند حقوقیش به چه شکله؟

این پرسش از طریق فرم مشاوره حقوقی رایگان برای پایگاه خبری اختبار ارسال شده است

پاسخ به سوال حقوقی درباره شکایت بابت سوختگی ناشی از لیزر موهای زائد بدن

سوال‌کننده پس از مراجعه به یکی از مراکزی که با استفاده از لیزر موهای زائد بدن را از بین می‌برند، دچار سوختگی پوست شده است و با توجه به گستردگی سوختگی‌ها و باقی ماندن آثار ناشی از آن، قصد پیگیری و طرح شکایت دارد.

سیاوش هوشیار

این مطلب توسط سیاوش هوشیار وکیل پایه یک دادگستری نوشته شده است

مسئولیت حقوقی افراد در مورد صدمه به دیگران

باید توجه داشت که طبق قانون، اصولا هر کسی مسئول جبران خسارتی است که از رفتارش ایجاد می‌شود.

در این باره نوع رفتار تعیین کننده نیست، مثلا اگر کسی به قصد آسیب زدن به دیگری ضربه بزند، یا اینکه قصدش آسیب زدن نباشد ولی رفتارش تولید صدمه و آسیب بکند، به هر حال مسئول جبران خواهد بود.

بر این اساس، اپراتور دستگاه لیزر موهای زائد هم، اصولا مسئول جبران صدماتی است که به بدن مراجعه کننده وارد می‌شود.

مسئولیت پزشک و اپراتور دستگاه لیزر
مسئولیت پزشک و اپراتور دستگاه لیزر

موارد استثنائی عدم مسئولیت

علاوه بر اینکه اصل بر مسئولیت اپراتور دستگاه لیزر در مورد صدمات وارده بر بدن مراجعه‌کنندگان است، ولی ممکن است در مواردی هم او مسئول جبران خسارت وارده شناخته نشود.

در جایی که ایجاد صدمات ناشی از عللی به جز تقصیر شخص اپراتور دستگاه باشد، ممکن است او مطلقا و یا نسبت به بخشی از صدمات ایجاد شده مسئول شناخته نشود.

مثلا اگر اپراتور به دستور یک پزشک از دستگاه استفاده کند یا اینکه صدمات ایجاد شده ناشی از نقص دستگاه باشد، ممکن است در مورد اصل مسئولیت یا میزان مسئولیت اپراتور اثر داشته باشد.

حفاظت قانون از تمامیت جسمانی اشخاص

باید توجه داشت که تمامیت جسمانی اشخاص به طور کلی تحت حمایت قانون است، یعنی حتی اگر بدون رضایت شخص، نوک موی او هم ولو به قصد آرایش و زیبایی بریده شود، آن شخص می‌تواند از آرایشگر، دیهٔ موی بریده شده‌اش را مطالبه کند.

حتی انجام اقدامات درمانی توسط پزشک هم اصولا بدون رضایت فرد به جز در موارد استثنائی ضروری که اجازه گرفتن ممکن نباشد، موجب مسئولیت پزشک خواهد بود.

شرایط عدم مسئولیت پزشک

عدم مسئولیت پزشک نسبت به صدمات جسمی که به بیمار وارد می‌شوند هم دارای شرایطی است:

۱) اقدام درمانی باشد:

بنا بر این اگر پزشک اقدامی به جز برای درمان روی بیمار انجام بدهد، اصولا موجب عدم مسئولیت او نخواهد بود.

۲) مشروع باشد:

اگر پزشک اقدامی خلاف قانون یا خلاف مسلمات شرعی روی بدن کسی انجام بدهد، موجبی برای عدم مسئولیت او نخواهد بود.

۳) حسب مورد از بیمار یا قائم مقام او اجازه گرفته باشد:

پزشک برای انجام اقدامات درمانی اصولا باید اجازه بگیرد، ولی طبق قانون، اگر اخذ اجازه به علت فوریت یا وضعیت خاص بیمار ممکن نباشد و تاخیر در درمان هم موجب ضرر شدید باشد، پزشک می‌تواند بدون اجازه اقدام کند.

۴) مرتکب تقصیر نشده باشد:

حتی اگر بیمار اجازه داده باشد یا پزشک را از صدمات احتمالی بری کرده باشد ولی پزشک در اقدامات درمانی مرتکب تقصیر بشود و حداقل مراقبت لازم علمی و فنی پزشکی را انجام ندهد، باز هم مسئول خواهد بود.

از قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲:

ماده ۱۵۸علاوه بر موارد مذکور در مواد قبل، ارتکاب رفتاری که طبق قانون جرم محسوب می‌شود، در موارد زیر قابل مجازات نیست:

الف..

جهر نوع عمل جراحی یا طبی مشروع که با رضایت شخص یا اولیاء یا سرپرستان یا نمایندگان قانونی وی و رعایت موازین فنی و علمی و نظامات دولتی انجام می‌شود. در موارد فوری أخذ رضایت ضروری نیست.

ماده ۴۹۵- هرگاه پزشک در معالجاتی که انجام می‌دهد موجب تلف یا صدمه بدنی گردد، ضامن دیه است مگر آنکه عمل او مطابق مقررات پزشکی و موازین فنی باشد یا این که قبل از معالجه برائت گرفته باشد و مرتکب تقصیری هم نشود و چنانچه أخذ برائت از مریض به دلیل نابالغ یا مجنون بودن او، معتبر نباشد و یا تحصیل برائت از او به دلیل بیهوشی و مانند آن ممکن نگردد، برائت از ولی مریض تحصیل می‌شود.

تبصره ۱- در صورت عدم قصور یا تقصیر پزشک در علم و عمل برای وی ضمان وجود ندارد هر چند برائت أخذ نکرده باشد.

تبصره ۲- ولی بیمار اعم از ولی خاص است مانند پدر و ولی عام که مقام رهبری است. در موارد فقدان یا عدم دسترسی به ولی خاص، رییس قوه قضاییه با استیذان از مقام رهبری و تفویض اختیار به دادستان‌های مربوطه به اعطاء برائت به طبیب اقدام می‌نماید.

ماده ۴۹۶- پزشک در معالجاتی که دستور انجام آن را به مریض یا پرستار و مانند آن صادر می‌نماید، در صورت تلف یا صدمه بدنی ضامن است مگر آنکه مطابق ماده (۴۹۵) این قانون عمل نماید.

تبصره ۱- در موارد مزبور، هرگاه مریض یا پرستار بداند که دستور اشتباه است و موجب صدمه و تلف می‌شود و با وجود این به دستور عمل کند، پزشک ضامن نیست بلکه صدمه و خسارت مستند به خود مریض یا پرستار است.

تبصره ۲- در قطع عضو یا جراحات ایجاد شده در معالجات پزشکی طبق ماده (۴۹۵) این قانون عمل می‌شود.

ماده ۴۹۷- در موارد ضروری که تحصیل برائت ممکن نباشد و پزشک برای نجات مریض، طبق مقررات اقدام به معالجه نماید، کسی ضامن تلف یا صدمات وارده نیست.

بحث در مورد درمانی بودن عمل‌های زیبایی

همان طور که اشاره شد، یکی از شرایط عدم مسئولیت پزشک نسبت به صدماتی که به بیمار وارد می‌شود این است که اقدامات پزشک، درمانی باشند.

در مورد عمل‌های زیبایی و اینکه آیا این قبیل عمل‌ها را هم می‌شود ماهیتا «درمان» تلقی کرد یا نه جای بحث وجود دارد.

در مواردی که فردی مثلا بر اثر حوادثی مانند سوختگی یا تصادف دچار صدمات ظاهری شدید شده است یا به طور مادرزادی ناهنجاری‌های ظاهری دارد، طوری که زندگی عادی اجتماعی او را مختل می‌کند، به راحتی می‌توان عمل جراحی برای ترمیم این ایرادات را اقلا از حیث التیام روحی فرد، درمانی تلقی کرد.

ولی امروزه بخش زیادی از انواع جراحی‌ها به عنوان زیبایی انجام می‌شوند، که نه تنها ضرورتی برای انجام آن‌ها وجود ندارد، بلکه حتی در نتیجه برخی از آنها از حیث ایجاد زیبایی عرفی هم تردید وجود دارد.

مسئولیت پرستار نسبت به صدمات پزشکی

قانون گذار در ماده ۴۹۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و تبصره یک ذیل آن به وضعیت مسئولیت پرستار در انجام اقدامات درمانی به دستور پزشک اشاره کرده است.

طبق حکم این ماده، پرستار مسئول خسارت ناشی از اجرای دستورات پزشک نیست، مگر اینکه خود پرستار بداند یا نوعا از یک فرد با تحصیلات و تخصص و تجربه پرستاری انتظار برود که بداند، انجام دستور پزشک موجب صدمه به بیمار می‌شود که در این صورت اگر به دستور پزشک عمل کند او هم مسئول خواهد بود.

مسئولیت اپراتور دستگاه یا دستیار پزشک

باید توجه داشت که حکم ماده ۴۹۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، ناظر بر »پرستار» است یعنی فردی که با کسب صلاحیت علمی و فنی به موجب قانون مجوز مداخله در امور پزشکی را یافته است.

بنا بر این به نظر می‌رسد حکم این ماده قابل تسری به افرادی که مجوز خاص اشتغال به حرفه پرستاری ندارند نیست.

مسئولیت سایر افرادی که به عنوان دستیار یا اپراتور، به دستور پزشک اقداماتی انجام می‌دهند تابع قواعد عام مسئولیت است.

یعنی اگر فرد مانند ابزاری در اختیار پزشک باشد و هر کار که پزشک می‌گوید را انجام بدهد اصولا مسئول نیست.

مگر اینکه دستور پزشک انجام کاری باشد که هر انسان عاقلی نوعا می‌تواند تشخیص بدهد که انجام آن موجب صدمه می‌شود.

ولی اگر فردی تحت نظارت یا دستورات کلی فرد دیگری ولو اینکه آن فرد پزشک باشد، اقدامات درمانی بدون داشتن مجوزهای خاص از وزارت بهداشت و درمان انجام بدهد، و از اقدامات او صدمه ای ایجاد بشود، فارغ از مسئولیت کیفری، شخصا مسئولیت جبران خسارت خواهد بود.

باید توجه داشت که دایر کردن مراکز غیرمجاز پزشکی هم مستقلا طبق ماده یک قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی جرم است و صرف فعالیت یا نظارت پزشک در چنین مراکزی، موجب توجیه فعالیت آنان نمی‌شود.

مسئولیت حقوقی و کیفری مداخله غیرمجاز در امر پزشکی

اگر نوع رفتار اپراتور دستگاه لیزر طوری باشد که مصداق مداخله غیرمجاز در امور پزشکی باشد، از دو جهت برای او مسئولیت وجود خواهد داشت.

از حیث حقوقی، اپراتور دستگاه مسئول پرداخت دیه صدمات وارد شده به فرد مراجعه کننده خواهد بود.

از حیث کیفری، در کنار دیه که وجه کیفری هم دارد، مداخله غیرمجاز در امر پزشکی به موجب ماده ۳ اصلاحی قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی به عنوان یک جرم مستقل تعیین شده که رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه انقلاب است.

اگر صدمات وارده به مراجعه‌کننده منتهی به فوت بشود، دادگاه می‌تواند مرتکب را به یک تا سه سال حبس هم محکوم کند.

ماده ۳ قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی اصلاحی ۱۳۷۹/۱۲/۱۰:

هرکس بدون داشتن پروانه رسمی بر امور پزشکی، داروسازی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی، فیزیوتراپی، مامائی و سایر رشته‌هایی که به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جزو حِرَف پزشکی و پروانه دار محسوب می‌شوند اشتغال ورزد یا بدون اخذ پروانه از وزارت مذکور اقدام به تأسیس یکی از مؤسسات پزشکی مصرح در ماده (۱) نماید یا پروانه خود را به دیگری واگذار نماید یا پروانه دیگری را مورد استفاده قرار‌ دهد بلافاصله محل کار او توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعطیل و به پرداخت جریمه نقدی از پنج میلیون تا پنجاه میلیون ریال محکوم خواهد شد و در صورت تکرار به جریمه تا صد میلیون ریال یا دو برابر قیمت داروهای مکشوفه (هرکدام که بیشتر باشد) محکوم خواهد شد.

جزای نقدی مندرج در این ماده در بخش اول به موجب مصوبه مورخ ۱۴۰۳/۴/۴ هیات وزیران به ۵۸۰٫۰۰۰٫۰۰۰ تا ۵٫۸۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال و در بخش دوم به ۱۱٫۶۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ تعدیل شد.

 

ماده ۶۱۶ قانون مجازات اسلامی (کتاب پنجم – تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵:

در صورتی که قتل غیرعمد به واسطه بی احتیاطی یا بی مبالاتی یا اقدام به امری که مرتکب در آن مهارت نداشته است یا به سبب عدم رعایت نظامات واقع شود، مسبب به حبس از یک تا سه سال و نیز به پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه اولیای دم محکوم خواهد شد مگر اینکه خطای محض باشد.

مرجع رسیدگی به شکایت از صدمات ناشی از اقدامات پزشکی

صدمه جسمی ناشی از اقدامات پزشکی، به طور کلی از نظر حقوقی جزو جنایات شبه‌عمد (غیرعمدی) قرار می‌گیرد، و رسیدگی قضائی به شکایت ناشی از آن از این جهت ویژگی ندارد.

بنا بر این شکایت از صدمه جسمی ناشی از اقدام پزشک هم باید اصولا در دادسرای عمومی و انقلاب طرح بشود.

دادسرا در این موارد در مقام تحقیق، معمولا نظر سازمان نظام پزشکی را به عنوان نظر تخصصی برای احراز تقصیر پزشک مطالبه می‌کند.

ولی نهایتا این مرجع قضائی است که با در نظر گرفتن نظر تخصصی سازمان نظام پزشکی یا مراجع دیگر، حکم موضوع را طبق قانون استخراج و اعلام می‌کند.

در صورت احراز تخلف پزشک، ممکن است سازمان نظام پزشکی مستقلا از جهت انتظامی هم پزشک متخلف را تعقیب کند.

مرجع رسیدگی به شکایت از اپراتور دستگاه لیزر

همان طور که گفته شد، مرجع تقدیم شکایت از اپراتور دستگاه لیزر هم دادسرای عمومی و انقلاب است.

روش پیگیری حقوقی جبران صدمات ناشی از لیزر بدن

در صورت صدور کیفرخواست، اگر موضوع مصداق مداخله غیرمجاز در امر پزشکی هم تشخیص داده شده باشد، رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه انقلاب با تعدد قاضی است.

رسیدگی به موضوع از حیث دیه صدمات جسمی، در هر حال در صلاحیت دادگاه کیفری دو خواهد بود.

نمونه رای صادر شده از دادگاه کیفری دو

در یک دادنامه صادر شده از دادگاه کیفری دو که در سامانه ملی آراء قضائی منتشر شده است، دادگاه در موضوع مشابه همین پرسش، پزشک را ۱۰۰ درصد مسئول جبران صدمات ایجاد شده از سوختگی با دستگاه لیزر توسط اپراتور تشخیص داده است.

در این پرونده، دادسرا با توجه به نظر کمیسیون تخصصی سازمان نظام پزشکی که پزشک را ۱۰۰ درصد مقصر و مسئول اعلام کرده است، علی رغم شکایت توامان از پزشک و اپراتور دستگاه لیزر، فقط علیه پزشک کیفرخواست صادر کرده است.

در موضوع این پرونده، حتی پزشک قبلا از مراجعه‌کننده برائت ذمه اخذ نموده بوده است، ولی دادگاه با این استدلال که اخذ برائت ذمه موجب عدم مسئولیت پزشک نسبت به صدمات ناشی از تقصیر او نمی‌شود، باز هم پزشک را مسئول دانسته است.

به طور کلی با توجه به اینکه پزشکان عموما برای جبران خسارت ناشی از تقصیر احتمالی در درمان، تحت پوشش بیمه مسئولیت هستند، اصولا جبران خسارت فرد مصدوم در صورتی که پزشک مقصر باشد، راحت تر و سریع تر انجام می‌شود.

دادنامه مورخ ۱۴۰۱/۱۰/۲۹ دادگاه کیفری دو*

رأی دادگاه بدوی

درخصوص اتهام آقای ا.ح.ز. فرزند غ.، کدملی …، متولد ۱۳۷۱، باسواد، فاقد سابقه محکومیت موثر کیفری، آزاد با قرار التزام به حضور با تعیین وجه التزام دائر بر تسبیب در ایراد صدمه بدنی غیر‌عمدی ناشی از قصور در امر پزشکی با وصف ۱۰۰ درصد تقصیر موضوع شکایت خانم ز.خ.ش.ه.، که به موجب کیفرخواست شماره …، مورخ ۱۴۰۱/۱۰/۰۳، صادره از دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان … برای وی تقاضای مجازات شده است.

دادگاه با توجه به محتویات پرونده، شکایت شاکی موصوف که بیان داشته «احتراما اینجانب ز.خ. فرزند م.ح. با شماره ملی … از مشتکی‌عنه دکتر ا.ح.ز. و پ.خ. تحت عناوین مجرمانه زیر شاکی هستم: بدین توضیح اینجانب در مورخ ۱۴۰۱/۳/۲۶ به دکتر ح. ز. جهت لیزر صورت و بدن مراجعه نمودم که اپراتور خانم پ.خ. بودند که به دلیل رعایت ننمودن نکات پزشکی و کار با دستگاه که این امر منجر به سوختگی بدن و صورت گردید.

که بنده در حین انجام کار به مشار‌الیه[ماشارالیها] اپراتور اعلام نمودم خیلی سوزش دارم. که مشار‌الیه[ماشارالیها] اعلام نمودند طبیعی می‌باشد. که این سوختگی هم چنان در بدن و صورتم می‌باشد. که مجددا به کلینیک مراجعه نمودم و پزشک کلینیک آقای ا.ح.ز. به اینجانب پماد تجویز نمودند که متاسفانه به دلیل سوختگی شدید هیچ‌گونه عکس‌العملی را در بدنم نشان نداد بارها بنده بابت رفع عیوب به مشارالیه مراجعه کردم که پیامد غیرقابل جبرانی برای بنده در پی داشته است.

در قصور پزشکی حاصل، غفلت و بی‌مبالاتی از ناحیه پزشک وجود داشته که منجر به آسیب جدی به بنده شده است. از آنجایی که نوع تعهد پزشک در انجام تعهد به نتیجه است و مسئولیت پزشک مبتنی بر قصور و تقصیر است، یعنی تا پزشک مرتکب قصور و تقصیری نشود، نمی‌توان او را مسئول دانست، پس پزشک و اپراتور بی‌احتیاط یا بی‌مبالات مطلقا ضامن است.

علیهذا با عنایت به مراتب معروضه و با توجه به دلایل و پزشکی بنده و قصور و بی‌احتیاطی مشتکی‌عنه و معرفی به پزشکی قانونی و تعیین کیفر برای مشتکی‌عنه به استناد ماده ۴۹۵ از قانون مجازات اسلامی مورد استدعاست.»

گزارش مرجع انتظامی، گواهی پزشکی قانونی که حاکی از سوختگی اعضای بدن شاکی در نتیجه عمل لیزر ایشان می‌باشد، نظریه کمیسیون سه نفره سازمان پزشکی قانونی و با توجه به اینکه اعتراض موجه و مدللی از جانب هیچ یک از طرفین پرونده واصل نشده است و استماع اظهارات متهم در این شعبه که بیان داشته «اتهام وارده را قبول ندارم. بنده دستگاه را متناسب با شرایط بیمار تنظیم می‌کنم و شاکی هیچ اطلاعی در خصوص بیماری دیابت خود به ما نداده است» و مبادرت به ارائه متن توافقنامه پیش از اقدامات انجام شده بر روی بیمار نموده‌اند؛ صرف نظر از آن که مطابق ماده ۴۹۵ قانون مجازات اسلامی اخذ برائت پیش از عمل توسط پزشک، در صورتی موثر است که پزشک مرتکب تقصیر نگشته باشد؛ با مداقه در متن توافقنامه مذکور در خصوص بیماری دیابت و منع بیمار از انجام عمل زیبایی در صورت مبتلا بودن به آن مطلبی به چشم نمی‌خورد.

همچنین شاکی در جلسه رسیدگی بیان نموده است اپراتور مربوطه را از موضوع بیماری خویش مطلع نموده است و متعاقبا در متن شکوائیه صراحتاً موضوع را بیان داشته است.

همچنین در نظریات پزشکی قانونی، به بیماری دیابت شاکی نیز به عنوان بخشی از عوامل موثر در حدوث صدمه‌ای از صدمات وارده بر شاکی متعاقب عمل زیبایی لیزر اشاره شده است و در خصوص صدمات دیگر، بیماری دیابت را عامل موثر در حدوث صدمه بیان ننموده اند .

علی‌هذا دادگاه بنا بر مراتب معنونه بزهکاری متهم به شرح فوق را محرز و مسلم دانسته و دادگاه به استناد مواد ۱۷ و ۲۹۱ و ۴۴۸ و ۴۴۹ و ۴۵۰ و ۴۶۲ و ۴۸۸ و ۴۸۹ و ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نامبرده را به پرداخت ۴/۰۴ دیه کامل بابت ارش سوختگی‌های کنار خارجی لب‌ها و ۱/۰۲ دیه کامل بابت ارش سوختگی قسمت فوقانی بین چین سرین‌ها و یک درصد دیه کامل بابت تغییر دائمی رنگ در گوشه لب‌ها و نقص زیبایی در حق شاکی ظرف مهلت قانونی دو سال از تاریخ وقوع جرم محکوم می‌نماید. که در صورت مطالبه از ناحیه شاکی در هر سال نیمی از آن قابل پرداخت خواهد بود. رای صادره حضوری بوده و ظرف مهلت بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان می‌باشد.

*این رای از سامانه ملی آرای قضائی نقل شده است و برخی اطلاعات از جمله شماره دادنامه و شماره و حوزه قضائی دادگاه صادرکننده رای از سوی سامانه منتشر کننده رای، حذف شده اند.

جمع بندی

شما هم می‌توانید پرسش حقوقی خودتان را از اینجا ارسال کنید

پرسش و پاسخ‌های دیگران:

خروج از نسخه موبایل